Bir pazar günü yaşadığımız yere çok yakın ekolojik tarım yapan bir çiftliğe kahvaltı yapmaya gittik.En sevdiğimiz öğünde yanımızda çok sevdiğimiz bir çift vardı.Genelde görüştüğümüz çiftler hep bizden büyüktür ilk kez yaşça çok küçük bir çiftle beraberdik.23 ve 26 da yaş mı sayın okur:)
Ancak her ikisini de çok olgun buldum ve çok sevdim.İnanılmaz akıllı ve içten çocuklar {ühü yaşlılık cümlesi bunlar}
Bu çiftliğin kendi yumurtasını, sütünü üretiyor olmasını, domatesini, salatalığını yetiştiriyor olmasını çok önemsiyorum.Burası bir emeklilik rüyasının gerçeğe dönüşmüş hali.Ve bizim için bir özelliği de sevgili tavşanımız "süpürge" nin burada yaşıyor olması.
Geçen yaz aldığımız dünya şirini Süpürge, Murat muhalefeti sebebiyle hayatını balkonda{30 m2} sürdürüyor,"kokuyor, eve çiş yapar" gibi mantıklı gerekçeler karşısında Süpürge eve giremiyordu.Kışa gireceğimiz zaman bu sorunu nasıl çözeceğimizi kara kara düşündük ve sonuçta kahvaltıya gittiğimiz bir gün Ekotepe deki tavşanları gördük.Süpürgeyi bir dahaki gidişimizde arkadaşlarının yanına bıraktık:) Bizden o gün su parası almadılar:)) Oysa biz üstüne para verecek kadar mutluyduk, tavşanımız emin ellerdeydi.
Bir kaç kez de ona bakmaya gittik.Her seferinde diğer tavşanlardan ayrılıyor, tellere ayağını dayayıp bize bakıyordu akıllı bıdığım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder